گاهی اوقات یک اتفاقاتی واسه آدم پیش میاد که نمیدونه بابتش خوشحال باشه یا ناراحت.
نمیتونم مثال دقیقی براش پیدا کنم
شما فکر کنید مثل وقتی که تولدته و ادمای نزدیک اطرافت یادشون نیست ولی دوستای وبلاگیت. ادمایی که نمیشناسیشون ، ندیدیشون ، صداشون رو نشنیدی و مدتهاست ازشون بی خبری، وبلاگشون نمیری و براشون کامنتی نمیذاری و شاید تو فراموششون کردی حتی. اون ادما یادشونه و شوکه ات میکنن.
مرسی که هستید. مطمئنم تا اخرین لحظه ی عمرم ، حتی وقتی هیچ وبلاگی نباشه ، باز هم روزای خوب گذشتمون و شما ها رو فراموش نمیکنم. مطمئنم :)
درباره این سایت